Dziś nieistniejący już obiekt sakralny wyznawców religii mojżeszowej z Koźla i okolic, zlokalizowany przed Bramą Raciborską; na Ratiborer Strasse* – dziś ulica 24 kwietnia.
W sierpniu 1869 roku, a następnie w październiku 1877 roku podjęto decyzję o budowie synagogi, prace przygotowawcze miały miejsce już 19 maja 1882 roku, podczas gdy królewskie pozwolenie na budowę kozielska gmina żydowska otrzymała w marcu roku 1883. Wtedy też rozpoczęto budowę synagogi. Wmurowanie kamienia węgielnego nastąpiło 5 lipca roku 1883, a uroczyste otwarcie synagogi, wraz z jej poświęceniem odbyło się 10 września w roku 1884. Całkowity koszt budowy obiektu, wraz z domem rabina wyniósł 52 tysiące marek.
Na terenie synagogi, po lewej jej stronie znajdował się dom kahalny ( budynek istniejący do dziś- obecnie Dyrekcja SP ZOZ) , a także mały cmentarzyk- po stronie prawej, który z czasem zlikwidowano.
Z 9 na 10 listopada 1938, w noc kryształową bożnica została wysadzona przez kozielskiego SS -mana Pichula i spalona do fundamentów przez bojówki SA. Ostatecznie rozebrana po zakończeniu walk w roku 1945.
Murowany budynek synagogi wzniesiono na planie prostokąta w stylu neoromańskim. Jej najbardziej charakterystycznym elementem była wielka miedziana kopuła, znajdująca się na ośmiobocznej wieży, w której na każdej ściance znajdowały się stylizowane, półokrągle zakończone okna. Wchodząc do synagogi przez główne drzwi, przechodziło się przez trójkątny portal. Nad portalem znajdował się hebrajski chronogram liter złoconych w metalu z inskrypcją z Biblii: „TA BRAMA WIDZIE DO BOGA”.
Arkadiusz Kałużyński, w oparciu o: Romuald Żabicki – Z kart znanej i nieznanej historii miasta Koźla, Kędzierzyn-Koźle, 2006; Josef Groger – Kiedy miasto przestało być twierdzą : rozwój gospodarczy Koźla w latach 1873-1945, Góra św. Anny/Gorlitz, 2005; Internet; Źródła własne. Ilustracje: archiwum – A. Kałużyński.